Муқаддима
Ислом ⎯ бу дини аъло ва олиҷаноб аст, ки дар он таълимоти олии ахлоқӣ ва маърифатӣ ҷой дорад. Аз чумлаи онҳо эҳтироми ба ҳамдигар, раҳмдилӣ ва покӣ аз ҳар гуна гуноҳу хатоҳо мебошад.
Ҳуқуқ ва масъулиятҳои духтарон дар Ислом
Духтарон дар Ислом мавқеи баланд доранд ва ҳуқуқу масъулиятҳои зиёде доранд. Аз ҷумлаи ҳуқуқҳои онҳо⁚
- Ҳақ доранд, ки таҳсил кунанд ва дар ҷомеа фаъолона ширкат варзанд.
- Ҳақ доранд, ки худ ҳамсарашонро интихоб кунанд ва бо хоҳиши худ издивоҷ кунанд.
- Ҳақ доранд, ки моликияти худ дошта бошанд ва дар бораи онҳо қарор қабул кунанд.
Дар муқобили ин ҳуқуқҳо, духтарон низ як қатор масъулиятҳо доранд, аз ҷумла⁚
- Падару модари худро эҳтиром гузоранд ва аз онҳо фармонбардорӣ кунанд.
- Ҳиҷобро риоя кунанд ва аз либосҳои ошкор парҳез кунанд.
- Аз гуноҳҳо ва хатоҳо дурӣ кунанд ва одоби исломӣро риоя кунанд.
Гадалка ва Ислом
Дар ислом гадалка ва гадоӣ чиз номатлуби аст. Сабаби он ин аст, ки гадалка амалҳои ширкӣ мебошанд ва онҳо атрофи худ фазои беаклдона ва беэътимодии нисбати Худованд меафзаянд.
Паёми асосии ислом барои духтарон
Ислом духтаронро ташвиқ мекунад, ки қавии дил, хушбахт ва мустақил бошанд. Онҳо ташвиқ мешаванд, ки ба Худованд такя кунанд, дар худ боварӣ дошта бошанд ва дар ҳама вақтҳо ба ҳаёти хуш ва муваффақ изтироб кунанд.